بررسی ساختار گسل مشا (جنوب البرز مرکزی) با استفاده از روش مگنتوتلوریک

Authors

بهروز اسکوئی

مصطفی صیادی

صفیه امیدیان

abstract

بررسی پدیده های زمین شناسی و زمین ساختی البرز و تحلیل چگونگی روند و منشا این پدیده ها همواره به منزلة یکی از جذابیت های البرز مورد توجه بوده است. البرز مرکزی به دلیل برهم کنش های متعدد ساختاری و پیچیدگی های زمین ساختی، چالش های بیشتری را دربر داشته است. با بررسی های جدید در مورد روند و عملکرد بخش هایی از گسل های بزرگ و توانمند این منطقه ابهامات فراوانی به وجود آمده است. البرز مرکزی به دلیل فشارش مداوم صفحه عربی به صفحه ایران با جهت n10-20e دارای ساختارهای شدیداً گُسلیده فشاری و چین خورده تقریباً شرقی- غربی و با شیب رو به شمال است. اخیراً در مورد برخی از گسل ها روشن شده است که دارای حرکات کششی با شیب رو به جنوب هستند. در این تحقیق با استفاده از روش مگنتوتلوریک، در امتداد یک نیم رخ 5/2 کیلومتری عمود بر گسل مشا و در جنوب شرق آتشفشان دماوند محل دقیق گسل، منطبق با نقشه زمین شناسی شناسایی شده است. از سوی دیگر تغییرات شیب گسل از 75 تا80 درجه به سمت شمال در اعماق، به حالت تقریباً قائم در نزدیکی سطح رسیده است. که با توجه به تغییر روند مشهود در مدل های حاصل از وارون سازی، عملکرد گسل در جابه جایی واحدهای دارای مقاومت یکسان با در نظر گرفتن شیب گسل به طرف شمال، نرمال است. عملکرد شاخه های فرعی گسل و همچنین آبراهه های گسلی نیز در این تحقیق در زیر بعضی از ایستگاه ها شناسایی شد که نشان از وجود زون های خُرد شده با مقاومت کم دارد. تغییر شیب صفحه اصلی گسل از نتایج اساسی و بحث انگیز تحقیق حاضر و با توجه به پیشینه زمین ساختی البرز مرکزی طراحی نیم رخ های موازی و عمود بر امتداد گسل در این منطقه برای تأیید صحت نتایج فوق پیشنهاد می شود.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

بررسی علل زایش دریاچه هویر (البرز مرکزی) براساس داده‌‌های مگنتوتلوریک

در این تحقیق با استفاده از روش مگنتوتلوریک به بررسی ساختار زیرسطحی دریاچه هویر واقع در جنوب شرقی آتشفشان دماوند پرداخته شده است. دو فرض برای ایجاد دریاچه هویر وجود دارد. این دو فرض عبارت‌اند از: ایجاد دریاچه هویر در قالب فعالیت‌های یخچال‌های کواترنری در نتیجه حرکت و ذوب شدن آنها و دیگری فعالیت گسل مشا. به‌‌این‌‌منظور شواهد ژئوفیزیکی و زمین‌شناسی مرتبط با تحقیقات صحرایی برای یافتن پاسخی منطقی در...

full text

هندسه و جنبش ‏شناسی گسل عطاری در جنوب خاور البرز مرکزی

گسل عطاری گسلی مورب‎لغز است که طول نقشه‌برداری شده آن در حدود 20 کیلومتر و ادامه شمال خاوری و جنوب باختری آن پوشیده است. با این حال در شمال کویر چاه جام گسلی شکل گرفته است که می‎توان آن را ادامه شمال خاوری گسل عطاری دانست. بررسی تصاویر ماهواره‏ای نشان می‎دهد که سامانه گسلی میامی به طرف جنوب باختر تا شمال کویر چاه جام تداوم دارد. بنابراین می توان پیشنهاد کرد که این سامانه در شمال کویر چاه جام به...

full text

ارزیابی توان حرکتی گسل مشا (در گستره باختر فیروزکوه تا شهرستانک)

گسل مشا مهم‌ترین ساختار گسلی در جنوب البرز مرکزی است. با توجه به فعال بودن این گسل و تأیید شواهد ریخت‌شناختی و زمین‎لرزه‎های بزرگ تاریخی رخ داده بر اثر فعالیت آن و همچنین نزدیکی به کلان شهر تهران، مطالعه آن اهمیت بالایی دارد. بنابراین به عنوان یک متغیر، ارزیابی توان  لرزه‌ای گسل مشا ما را در مطالعه لرزه‌زایی منطقه کمک می‌کند. در این نوشتار از الگوی Lee et al. (...

full text

تعیین شرایط دگرشکلی پهنه گسل مشا با استفاده از دادههای ریزساختاری و میانبارهای سیال

با مطالعه ریزساختار و ترمومتری میانبارهای سیال در رگه‌های کلسیتی از پهنه گسل مشا شرایط دگرشکلی این پهنه گسلی به‌ویژه طی میوسن میانی -  پایانی بررسی شده است. بر پایه  دگرشکلی درون بلوری دانه‌های کوارتز، ماکل مکانیکی کلسیت و اطلاعات حاصل از ترمومتری میانبارهای سیال اولیه در رگه‌های کلسیتی موجود در پهنه گسل مشا، بیشینه دمای دگرریختی پهنه گسل طی ترشیری 350 درجه سانتی‌گراد برآورد می‌شود. برآورد فشار...

full text

هندسه ساختاری کوه‌های طالقان، شاهدی بر تکامل ساختاری جنوب البرز مرکزی از زمین‌ساخت وارون تا ترافشارش چپ‌گرد

کوه‌های طالقان در جنوب البرز مرکزی قرار داشته و به‌دلیل داشتن توالیهای کاملی از سنگ‌های پالئوزوییک تا ترشیری محل مناسبی در تبیین تکامل ساختاری جنوب البرز مرکزی است. این رشته کوه از شمال به‌وسیله گسل طالقان و از جنوب به گسل مشا محدود شده است. این گسل‌ها مرز واحدهای پالئوزوییک - مزوزوییک کوه‌های طالقان را با ترشیری در دامنههای شمالی و جنوبی آن تشکیل میدهد. در این مقاله هندسه ساختاری گسل‌های رش...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
فیزیک زمین و فضا

Publisher: موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران

ISSN 8647-1025

volume 38

issue 3 2012

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023